Brand
Door: purg
Blijf op de hoogte en volg Christine
17 September 2014 | Oostenrijk, Bludenz
Dag 10 Brand
Dinsdag 16 september 2014
Ook vanochtend lagen de broodjes weer klaar. We hebben heerlijk rustig ontbeten. Het weer nodigt uit om te gaan wandelen. Dat gaan we daarom ook doen. Vanaf het appartement kun je de gondeltjes van de Dorfbahn zien. Daarom gaan we tegen enen lopend naar de lift en laten de auto mooi staan. Bij de lift kopen we een 10 dagen kaart. De weersvoorspellingen zijn voorlopig goed. Dus we gaan ervan uit dat we vele dagen gebruik gaan maken van de verschillende liften hier in de buurt. Wel zo handig dan zo'n kaart. De kaart is afgestempeld op 13:13 uur. Als dat maar goed gaat!!
Bij het einde van de Dorfbahn stappen we over in de Panoramabahn. Dit is zo'n grote gondel die over een diepe afgrond gaat. Maar gelukkig waait het niet hard, hij gaat heel rustig.
Hij eindigt op 1680 meter hoogte bij de Burtschasattel. Hier begint (of eindigt, hangt ervan af van welke kant je begint :)) de Natursprunge Weg. Langs deze weg wordt op heel natuurlijke wijze voor de kinderen van alles uitgelegd over de natuur. Zelfs in het Nederlands. En de geluidsopname lijkt wel door een kind uit Twente te zijn ingesproken. Wij horen een Twentse tongval. Wij lopen deze weg en genieten van alles om ons heen. Zilverdistel, gentianen, koeien etc.
We moeten rustig beginnen en onze spieren een beetje met rust laten, want de afdaling van der Pfänder zijn ze nog niet vergeten. Het uitzicht is weer eens prachtig. Wat een machtige bergen hier.
Mijn moeder zou zich hier echt opgesloten voelen, niet op haar gemakkie tussen die bergen in. Nou wij hebben er geen last van. Uiteindelijk komen we weer bij het bergstation van de Dorfbahn en gaan hiermee rustig naar beneden. Lopend kun je ook, maar nu even niet. Misschien nog een andere keer.
Als we weer beneden zijn gaan we rustig lopend naar het appartement. We genieten daar op het balkon nog even van de zon. Tegen vijven is hij verdwenen achter de berg en dan wordt het hier al gauw frisser en donker.
Natuurlijk moet er ook nog gegeten worden. Martin gaat de gehaktballen draaien, Christine maakt de rest. Na het eten is Christine druk met het typen van de verslagen en het plaatsen op de site. Als het goed is kunnen jullie ze nu lezen. Ik hoop dat ik jullie hiermee een beetje mee laat genieten van onze belevenissen. En zo niet, jammer dan ;). Of maak ik jullie jaloers?
Ook vandaag is het weer bijna half 12 als we er mee stoppen.
Welterusten vanuit een machtig mooi Brandnertal.
Dinsdag 16 september 2014
Ook vanochtend lagen de broodjes weer klaar. We hebben heerlijk rustig ontbeten. Het weer nodigt uit om te gaan wandelen. Dat gaan we daarom ook doen. Vanaf het appartement kun je de gondeltjes van de Dorfbahn zien. Daarom gaan we tegen enen lopend naar de lift en laten de auto mooi staan. Bij de lift kopen we een 10 dagen kaart. De weersvoorspellingen zijn voorlopig goed. Dus we gaan ervan uit dat we vele dagen gebruik gaan maken van de verschillende liften hier in de buurt. Wel zo handig dan zo'n kaart. De kaart is afgestempeld op 13:13 uur. Als dat maar goed gaat!!
Bij het einde van de Dorfbahn stappen we over in de Panoramabahn. Dit is zo'n grote gondel die over een diepe afgrond gaat. Maar gelukkig waait het niet hard, hij gaat heel rustig.
Hij eindigt op 1680 meter hoogte bij de Burtschasattel. Hier begint (of eindigt, hangt ervan af van welke kant je begint :)) de Natursprunge Weg. Langs deze weg wordt op heel natuurlijke wijze voor de kinderen van alles uitgelegd over de natuur. Zelfs in het Nederlands. En de geluidsopname lijkt wel door een kind uit Twente te zijn ingesproken. Wij horen een Twentse tongval. Wij lopen deze weg en genieten van alles om ons heen. Zilverdistel, gentianen, koeien etc.
We moeten rustig beginnen en onze spieren een beetje met rust laten, want de afdaling van der Pfänder zijn ze nog niet vergeten. Het uitzicht is weer eens prachtig. Wat een machtige bergen hier.
Mijn moeder zou zich hier echt opgesloten voelen, niet op haar gemakkie tussen die bergen in. Nou wij hebben er geen last van. Uiteindelijk komen we weer bij het bergstation van de Dorfbahn en gaan hiermee rustig naar beneden. Lopend kun je ook, maar nu even niet. Misschien nog een andere keer.
Als we weer beneden zijn gaan we rustig lopend naar het appartement. We genieten daar op het balkon nog even van de zon. Tegen vijven is hij verdwenen achter de berg en dan wordt het hier al gauw frisser en donker.
Natuurlijk moet er ook nog gegeten worden. Martin gaat de gehaktballen draaien, Christine maakt de rest. Na het eten is Christine druk met het typen van de verslagen en het plaatsen op de site. Als het goed is kunnen jullie ze nu lezen. Ik hoop dat ik jullie hiermee een beetje mee laat genieten van onze belevenissen. En zo niet, jammer dan ;). Of maak ik jullie jaloers?
Ook vandaag is het weer bijna half 12 als we er mee stoppen.
Welterusten vanuit een machtig mooi Brandnertal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
