Dag 18 Wolfsklamm Stans

Dag 18 Gerlosberg – Wolfsklamm Stans
Deze dag zou het mooi weer worden volgens de mensen gisteren. Nu toen we na de muziekavond naar huis liepen, kwam het weer opnieuw met bakken uit de lucht. Maar vanochtend was het droog. Wel hingen de wolken in het dal, maar het zag er naar uit dat het vandaag wel een mooie dag zou worden. Daarom maar gewoon op tijd ontbeten. De broodjes voor vandaag gesmeerd en kijken waar we naar toe zouden gaan. Bij het doorbladeren van een gidsje kwam Christine de Wolfsklamm in Stans tegen. Dat is hier misschien iets van hooguit 40 km vandaan. Ook had de vrouw van Christine’s collega dit ook al genoemd, omdat het zo mooi zou zijn. Dus was ons plan voor vandaag klaar, de Wolfsklamm werd het dus.
Onderweg erheen hoorden we op de auto dat de autobaan richting Innsbruck afgesloten was (komplettsperrung) wegens een demonstratie. Dit zou tot ’s avonds 23.00 uur duren. Wij moesten die kant wel op, maar besloten daarom maar de bundesstrasse te nemen. Nu dit besloten natuurlijk meer mensen. Maar op de 1 of andere manier hadden we toch een beetje geluk. De drukte viel toen nog mee. Waarschijnlijk omdat de afsluiting nog maar net begonnen was en wij dus vooraan in de rij stonden. Uiteindelijk vonden we de kloof en begonnen we om 12 uur aan de tocht. Het was er niet druk en het weer was prima.
Deze kloof is werkelijk een prachtig natuurspektakel. Via smalle paadjes en vele trappen (in totaal wel 324 treden volgens de brochure) kwamen we uiteindelijk boven. Hier wilden we wat drinken in een hut of zoiets. Maar die was hier niet. Wel een mooi wandelpad dat verder liep. Uiteindelijk bleek dit een pelgrimsweg te zijn die uitkomt bij het klooster van St. Georgenberg. Dit klooster ligt hoog op de rotsen. Je komt er via een hele oude brug, de “hohe Brucke”. Dit was ooit de oudste brug van Tirol.
Ja, daar konden we dus wat eten, dus moesten we nog een leuk stukje omhoog. Maar het was zeker de moeite waard. Boven hebben we heerlijk in de zon een lekkere kom goulashsoep gegeten. Wat genieten mensen, eind september en dan nog zulk weer. Bofkonten zijn we.
Toen alles op was, besloten we maar aan onze terugweg te beginnen. We hadden onderweg gezien, dat er ook nog een andere weg terug naar Stans was. Dit betekende dat we dan niet van de lastige trappen door de kloof naar beneden hoefden te lopen. Ook kwamen we dan nog langs Maria Tax. En Christine als belastingdienstmedewerkster kan ook zelfs in haar vakantie geen afstand doen van de tax! Hoezo beroepsgek? Ook dit pad was prachtig. En soms ook steil en smal naar beneden. Gelukkig maar dat we de route niet andersom hebben gelopen.
Om ongeveer 5 uur waren we terug bij de auto. En gewaarschuwd op de heenweg voor de files zijn we nu anders teruggereden. Dit is zonder oponthoud gegaan. Onderweg nog even een paar kleine boodschappen gedaan en tegen 6 uur waren we weer terug bij het appartement.
Hier heeft Martin het eten klaargemaakt en is Christine bezig gegaan met de verslagen etc. Ondertussen is het al 9 uur. Het eten is op, de vaatwasser is klaar en Christine typt de laatste woorden van het verslag. Morgen staat in het teken van de Almabtrieb in Zell am Ziller. We zijn van plan om met de bus erheen te gaan. Dan hebben we geen problemen met parkeren enz. Maar kijken wat de dag van morgen ons brengt.