Vandans Golmerbahn

Dag 14 Vandans – Golmerbahn
Zaterdag 20 september 2014

En ja mensen het is niet te geloven, we werden vanochtend wakker en zagen alleen maar blauwe lucht via het dakraam. De weergoden zijn ons nog steeds goed gezind. Maar voor morgen en maandag zijn de voorspellingen minder. Daarna zal het weer mooi worden, alleen wel een paar graden minder. Nu dat vinden we geen probleem. Daar kunnen we ons wel op kleden.
Voor vandaag daarom nog maar eens de wandelschoenen aantrekken. In onderling overleg besluiten we om het Brandnertal vandaag maar eens te verlaten. We gaan naar Vandans. Dat is maar een klein eindje rijden van hier. Afgelopen dinsdag hebben we een 10 dagen kaart voor de liften gekocht. Deze kaart is ook geldig voor de liften hier in de omgeving. Dus wat willen we nog meer.
Vandaag zitten we om iets over 11 in de auto op weg naar de Golmerbahn in Vandans. Hier zijn we redelijk snel. We parkeren de auto op de parkeerplaats. Deze zijn hier in overvloed. Je kunt hieraan wel zien, dat dit in de winter een geliefd oord is om te wintersporten. Nu staan er ook wel auto's maar lang niet alle plaatsen zijn bezet. Maar goed ook. We vertrekken gelijk met de gondellift voor het eerste deel van de drie trajecten die we moeten gaan. Vandans ligt op 648 meter hoogte. Latschau het eindpunt van de eerste etappe ligt op 985 meter hoogte. Hier ligt ook een groot Staubecken. Deze bestaan uit meerdere bassins. Eén ervan zijn ze aan het schoonmaken, alle water op een beetje na is eruit. Wel kolossaal allemaal. Zo wordt wel duidelijk dat dit water een kracht kan leveren. En wat een slib er dan door de jaren in die bassins terecht komt. Het andere bassin laten ze langzaam weer vollopen. Wel apart om dit zo te zien. Hier in Latschau moeten we overstappen in de gondel die ons verder naar boven brengt. We gaan via het Mittelstation Matschwitz (1502 meter) naar het eindstation Grüneck op ca. 1900 meter hoogte.
In dit eventjes zijn we dus ongeveer 1250 meter de lucht in gegaan. Dat merk je ook gelijk aan de temperatuur. Ons plan was om van hier naar de Lindauer Hütte te gaan en van daaruit naar het middenstation te lopen. Maar we voelden nu al enkele regendruppels. En om dan minstens 4 uur te gaan lopen, durfden we niet aan, ook omdat het weer hier erg snel kan omslaan. Dus is plan B in werking getreden. Dat is nu lopend vanaf hier naar het middenstation over een gele route. Gele bordjes hier betekenen familievriendelijk, dus niet over moeilijke en bergachtige paadjes. Het was dit keer zelfs een deels geasfalteerde weg. Deze ging best behoorlijk naar beneden, dus dat merk je ook wel aan de teentjes in je schoenen. De regen zette niet echt door. De regenkleding hebben we nog niet uit de rugzak gehad. Na onderweg op een bankje van het uitzicht te hebben genoten en een broodje gegeten te hebben waren we na ruim 1 uur lopen bij het middenstation. Omdat het nog droog was, besloten we maar verder te lopen tot het stuwmeer in Latschau. Op een gegeven moment kwamen we ook een handwijzer voor met een rode route richting Latschau via de Alpweg. Dit betekende dus meer bergpaadjes. Maar omdat we het asfalt ook wel zat waren, hebben we voor deze rode route gekozen. Nu dat hebben we geweten. Het was een prachtig pad, langs water beneden in de diepte, maar steil via allerlei stenen en boomwortels naar beneden. Gelukkig hadden we onze stokken bij ons. Die helpen dan goed. Het was wel rustig onderweg, kwamen weinig mensen tegen. We moeten er ook niet aan denken om dit pad omhoog te klauteren. Dat is niets voor ons. Het voordeel van dit pad was wel dat je door het bos liep. En omdat het ondertussen probeerde iets harder te regenen merkten wij hier niet veel van. Dit was dus weer een voordeel. Uiteindelijk zijn we via vele mooie uitzichten in Latschau bij het stuwmeer gekomen. Al met al dus zo'n 900 meter gedaald. Dat konden onze tenen nu echt wel merken.
Hier hebben we nog even bij het stuwmeer gekeken. Je kunt hier ook met een kabel over het stuwmeer zweven. Ook wel weer apart om te zien.
Hierna zijn we lekker met de gondel naar beneden gegaan. Rust voor onze voeten.
Omdat we toch via Bludenz kwamen, hebben we daar in het Zimba park bij de Spar nog wat boodschappen gedaan, die we gisteren vergeten waren. Het Zimba park is een heel groot shopping center. Bij slecht weer en met een goed gevulde portemonnee kun je je dan hier prima vermaken.
Om ongeveer 5 uur waren we weer terug in het appartement. Even later kwam Elisabeth ons de handdoeken voor de komende week al brengen. Zij gaat er namelijk even een weekje tussenuit. Vanwege allerlei perikelen is ze daar namelijk wel even aan toe. Haar man en dochters nemen dan haar taken over wat betreft de verzorging van de broodjes etc. Zij komt dan vrijdagavond weer terug. Ze vroeg hoe laat wij zaterdag wilden vertrekken, want ze wilde dan nog graag met ons gezamenlijk ontbijten. En vroeg hoefden we niet weg, omdat het appartement pas maandag weer verhuurd is. Daarom bood ze ons aan op haar kosten nog een dag langer te blijven. Maar daar mochten we nog even over nadenken. Nu dat hoeven we niet. We besluiten snel om zondag pas terug naar huis te gaan. Alles is prima hier, dus nog lekker 1 dag meer genieten. Ook is het zondags rustiger om te rijden, geen vrachtverkeer etc. De beslissing is dus genomen. Mensen we komen volgende week zondag pas terug.
Hierna zitten we nog even lekker op het balkon, voordat we met eten bereiden beginnen.
Na het eten gaat de laptop aan en wordt er via de streamer naar voetbal gekeken. Ja, de techniek staat voor niets. Zo zien we Go Ahead Eagles gelijk spelen tegen Den Haag.
Hierna gaat Christine lekker slapen, Martin blijft naar andere wedstrijden kijken.
Omdat de laptop bezet was, kon het verslag nog niet gemaakt worden en dus is het later (zondagmorgen) geworden.

Lieve groeten van de stugge dalers in het Brandnertal