Brand Kesselfall
Door: purg
Blijf op de hoogte en volg Christine
23 September 2014 | Oostenrijk, Bludenz
Dag 16 Brand – Kesselfall
Maandag 22 september 2014
We worden wakker met gekletter op het dakraam. Dit betekent dat het dus nog steeds niet zulk mooi weer is. Daarom doen we lekker rustig aan. Na het ontbijt klaart het weer zowaar op. En hier in het dal is een kloof die volgens de tips van de VVV ook goed met regenachtig weer te doen is. De paden zijn dan wel begaanbaar. En omdat het zelfs droog wordt en de zon gaat schijnen besluiten we maar om deze wandeling te gaan doen. We nemen in plaats van de wandelstokken nu de paraplu's maar mee. Voor het geval dat. Deze wandeling vertrekken we vanaf het appartement. De auto heeft dus een rustdag vandaag. Veel kilometers heeft de auto deze vakantie nog niet voor zijn kiezen gehad. Eigenlijk alleen de heenreis. De rest hebben we lopend of fietsend afgelegd.
We lopen eerst via de hoofdstraat richting centrum. Daar staat een handwijzer die ons naar de Kesselfall leidt. Het pad loopt langzaam omhoog. De zon schijnt en deze combinatie maakt dat we weer aan het zweten komen. Na ongeveer een uur lopen bereiken we de Kesselfall. Heel indrukwekkend, die diepte waarin je kijkt en de kracht die het water heeft. Na een paar foto's lopen we verder. We komen een weitje tegen met geiten. En 1 geit vindt het gras aan de andere kant van de draad lekkerder. En ja zijn koppie door het gaas heen gaat goed natuurlijk. Maar toen hij weer terug wilde nam hij de hele afrastering mee. Dit ging dus niet goed. En zoals wij zijn wilden we helpen. Martin dus naar dat beest toe. Hij probeerde om het los te maken, maar dat vond de eigenwijze geit niet goed. Ze nam Martin bijna op de horens. Gelukkig ging alles goed en heeft Martin de afrastering ook nog van haar horens afgekregen. Nu moest de afrastering nog weer geplaatst worden. Dat hebben we ook zo goed en zo kwaad als dat ging gedaan. We lijken wel de moderne (of antieke) versie van Heidi en Peter. Na deze korte onderbreking zijn we weer terug gelopen.
Via de kerk van Brand (die zien we elke avond verlicht vanuit het appartement) zijn we weer teruggegaan naar het appartement. Het voelde al duidelijk frisser, dus het werd tijd ook. Niet lang nadat we thuis waren begon het weer te regenen. Het dal was weer grauw en grijs. Christine is even op bed gaan liggen, ze had de knolletjes op. Na het eten dat Martin dus klaar gemaakt heeft, heeft Martin heerlijk relaxed tv gekeken. Christine heeft de laatste puzzels uit het puzzelboekje gemaakt. Zo komen we heerlijk tot rust.
Deze avond hebben we niet te laat ons bed opgezocht. Kijken wat de weergoden voor morgen in petto hebben.
Gegroet door Heidi en Peter uit het Brandnertal
Maandag 22 september 2014
We worden wakker met gekletter op het dakraam. Dit betekent dat het dus nog steeds niet zulk mooi weer is. Daarom doen we lekker rustig aan. Na het ontbijt klaart het weer zowaar op. En hier in het dal is een kloof die volgens de tips van de VVV ook goed met regenachtig weer te doen is. De paden zijn dan wel begaanbaar. En omdat het zelfs droog wordt en de zon gaat schijnen besluiten we maar om deze wandeling te gaan doen. We nemen in plaats van de wandelstokken nu de paraplu's maar mee. Voor het geval dat. Deze wandeling vertrekken we vanaf het appartement. De auto heeft dus een rustdag vandaag. Veel kilometers heeft de auto deze vakantie nog niet voor zijn kiezen gehad. Eigenlijk alleen de heenreis. De rest hebben we lopend of fietsend afgelegd.
We lopen eerst via de hoofdstraat richting centrum. Daar staat een handwijzer die ons naar de Kesselfall leidt. Het pad loopt langzaam omhoog. De zon schijnt en deze combinatie maakt dat we weer aan het zweten komen. Na ongeveer een uur lopen bereiken we de Kesselfall. Heel indrukwekkend, die diepte waarin je kijkt en de kracht die het water heeft. Na een paar foto's lopen we verder. We komen een weitje tegen met geiten. En 1 geit vindt het gras aan de andere kant van de draad lekkerder. En ja zijn koppie door het gaas heen gaat goed natuurlijk. Maar toen hij weer terug wilde nam hij de hele afrastering mee. Dit ging dus niet goed. En zoals wij zijn wilden we helpen. Martin dus naar dat beest toe. Hij probeerde om het los te maken, maar dat vond de eigenwijze geit niet goed. Ze nam Martin bijna op de horens. Gelukkig ging alles goed en heeft Martin de afrastering ook nog van haar horens afgekregen. Nu moest de afrastering nog weer geplaatst worden. Dat hebben we ook zo goed en zo kwaad als dat ging gedaan. We lijken wel de moderne (of antieke) versie van Heidi en Peter. Na deze korte onderbreking zijn we weer terug gelopen.
Via de kerk van Brand (die zien we elke avond verlicht vanuit het appartement) zijn we weer teruggegaan naar het appartement. Het voelde al duidelijk frisser, dus het werd tijd ook. Niet lang nadat we thuis waren begon het weer te regenen. Het dal was weer grauw en grijs. Christine is even op bed gaan liggen, ze had de knolletjes op. Na het eten dat Martin dus klaar gemaakt heeft, heeft Martin heerlijk relaxed tv gekeken. Christine heeft de laatste puzzels uit het puzzelboekje gemaakt. Zo komen we heerlijk tot rust.
Deze avond hebben we niet te laat ons bed opgezocht. Kijken wat de weergoden voor morgen in petto hebben.
Gegroet door Heidi en Peter uit het Brandnertal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
