dag 6 Mayrhofen Penkenbahn

Dag 6 Gerlosberg – Penkenbahn
Zoals gisteren al gemeld stond er voor vandaag een wandeling op het programma. Wat wisten we bij het opstaan nog niet. Maar omdat het mooi weer is, gaan we maar de hoogte in. Nu kan dat nog, voor de rest van de vakantie is dat nog maar afwachten.
We besloten om richting Mayrhofen te gaan en daar met de Penkenbahn omhoog te gaan. En Sandra het was windstil, dus durfden we het aan. Trouwens voor de paragliders stond er nog wel genoeg wind. Deze gaan hier met bosjes naar beneden, ook tandemsprongen. Wel een mooi gezicht, maar wij moeten er niet aan denken.
Toen we de auto in Mayrhofen parkeerden, was dat op een parkeerplaats waar wel 25 ferrari’s stonden. Deze deden blijkbaar mee aan een rally die vanaf deze parkeerplaats vertrok. Nadat Martin een aantal van deze glimmende rode monsters op de gevoelige plaat had vastgelegd, zijn we vertrokken naar het dalstation van de Penkenbahn. Hier hebben we een Zillertal Activcard voor 12 dagen gekocht. We hopen op nog veel dagen met liften omhoog te kunnen gaan. We weten het, we nemen een gok, maar wie niet waagt die niet wint. Vandaar.
We zijn met de gondel naar boven gegaan en zijn op 1800 meter hoogte uitgestapt. Vanaf kon je met nog een gondel verder naar boven, maar wij besloten naar boven te lopen. Dit kostte ons best wat inspanning, maar eenmaal boven werd dit wel beloond met een schitterend uitzicht. Uiteindelijk kwamen we bij de Penkenjoch op 2095 meter hoogte. Vanaf hier zijn we via de panoramaroute terug gelopen. Inderdaad onderweg schitterende uitzichten, genieten en nog eens genieten. En nu weer naar beneden, dat kost iets minder moeite.
Om 5 uur moesten we bij het bergstation van de Penkenbahn zijn, want dan vertrok de laatste Talfahrt. Dit hebben we ruimschoots gehaald, om kwart over 4 waren we er. Moe maar voldaan stapten we in de gondel. Beneden aangekomen zijn we rustig teruggelopen naar de auto. Vanaf hier waren we binnen 20 minuutjes weer in ons appartement. Hier hebben we lekker nog even op het balkon gezeten.
Uiteindelijk moest er ook nog gegeten worden. Vandaag werd het sla, r¬osti en een gehaktbal. Hierna nog even lekker nietsdoen. Christine zocht om 10 uur haar bedje op, Martin een tijd later. Morgen weer wandelen, nu het nog kan moet het toch maar gebeuren. Wie weet kan het straks elke dag, maar dat weten we nu nog niet.