Dag 25 Lake St. Peter - Canisbay Lake

Verslag dag 25 Lake St. Peter – Canisbay Lake
Vanochtend om 7 uur ging de wekker. We wilden op tijd weg. Het zou mooi weer worden en daarvan wilden we zo lang mogelijk genieten. Dus op tijd ontbeten en aangekleed. We reden om kwart voor 10 de camping af, nadat alles weer ingeschoven en afgekoppeld was.
Martin drukte Christine zijn fototoestel in de handen, zij moest onderweg de mooie plaatjes vastleggen. Na even gereden te hebben was er al een prachtig fotomoment. Er stond ook al iemand anders met statief naast de weg. Dus gestopt, Christine uitgestapt en foto’s gemaakt. Echte kwaliteit. Beoordelen jullie maar.
Hierna snel weer doorgereden en bij de ingang van het Algonquin Park net zoals de vorige dagen een day permit gehaald. Deze heb je nodig voor het maken van de diverse wandelingen. Omdat we vandaag de bedoeling hebben in het park een camping te zoeken, ook maar vast een kaartje voor morgen gekocht. De office medewerkster waarschuwde nog wel, dat je als je het kaartje niet gebruikt morgen, het geld niet terug krijgt. Wel attent, maar we willen toch.
Dus met 2 dagkaarten op zak op weg naar de parkeerplaats waar we vandaag de eerste wandeling willen maken. Dit is de lookout trail. De wandeling heeft een lengte van nog geen 2 kilometer, maar wordt vanwege het hoogte verschil gekwalificeerd als moeilijk. Nou steil is het inderdaad, maar zonder te veel moeite komen we boven. Van daaruit heb je inderdaad een prachtig uitzicht over een deel van het park. En al die herfstkleuren maken het extra kleurrijk. Het is vandaag zondag en dus is het extra druk. Niet alleen toeristen, maar ook Canadezen (waaronder ook een bus vol lawaai makende spleetogen jammer genoeg) genieten van deze prachtige natuur. Tijdens de wandeling ontmoetten we ook nog twee oud Nederlanders, die op heel jonge leeftijd geëmigreerd zijn met hun ouders. Het echtpaar Huizenga. Hij kwam uit Groningen, zij uit Limburg. De accenten waren nog aanwezig. We hebben even leuk met elkaar gepraat. Mevrouw heeft MS, maar maakte toch de wandeling naar boven. Vorig jaar hadden ze het ook gedaan, toen alleen halverwege oktober. Toen waren ze te laat geweest voor de kleurenpracht en daarom dit jaar dus eerder. Ze zeiden dat wij het troffen, nu was het perfect. Ja, dat geluk hebben we vandaag. Driedubbel genieten is dit dus. Het is nu echt Indian Summer, dat wat de boekjes laten zien. En wij zien dat met eigen ogen.
Tegen kwart voor 12 waren we met de wandeling klaar. Hierna naar de volgende wandeling. Dit werd de two rivers trail. Deze wandeling van ca. 2 km zou volgens de boekjes anderhalf uur duren. Benieuwd hoe lang wij er over doen. Hier was het in ieder geval een stuk rustiger. Dus dat geluk hadden we nu. Ook tijdens deze wandeling hadden we prachtige uitzichten op het kleurrijke geheel. Alleen iets minder ver. Nou voor ons dus geen probleem. We blijven genieten. Met alle rust- en fotopauzes hebben we ruim 1 uur over deze wandeling gedaan.
Het was nu bijna 2 uur en Martin vond het tijd voor een boterhammetje met knakworst. De dames vonden dat dat wel bij de geplande camping kon. Martin moest dus nog even geduld hebben. We zijn toen naar de camping waar we gisteren ook al geweest waren gereden. Hier gevraagd naar een plek. Die hadden ze gelukkig nog. We vragen ons wel af, of als we veel later geweest zouden zijn, er nog wel plek zou zijn geweest. Het is best druk, ja wat wil je, het is schitterend weer en het is hier prachtig. Echt ook hier weer die overweldigende kleurenpracht en heel ruime plekken. Wij staan op nummer 201. Na ons kwam er een familie die op 201 wilde staan, nu helaas die was al vergeven. Wij hebben lekker die mooie, ruime plek.
Hier dus heeft Martin toen de knakworst met brood klaargemaakt. Met ons drieën hebben we hier lekker van zitten smullen. Vervolgens zijn we naar het meer toegelopen. Je ziet daar mensen kanoën en genieten van de rust. Jammer genoeg zijn er dan altijd wel van die lui die de rust verstoren. Nu waren dat weer van die uitheemse pinguïns. Gelukkig hielden ze zich nog enigszins gedeisd. Tegen vieren weer teruggelopen naar ons prachtige plekje. Daar zitten we nu lekker buiten te genieten van alles. Mandy doet ondertussen ook nog even iets aan de studie, Martin puzzelt en Christine maakt het verslag.
Vanavond willen we nog even vuurtje stoken, van deze mooie omgeving en dit prachtige weer willen we zolang mogelijk genieten.
In een volgend verslag lezen jullie hoe één en ander verlopen is en of de beren ons met rust hebben gelaten. Want deze camping is bear area. Met andere woorden hier zijn beren gesignaleerd. We zijn benieuwd.
Groetjes van de onwijs genietende purgjes